Abah - Baja?

Darjah empat, hati saya mula berbunga-bunga. Minat melihat bunga-bunga di taman sambil menyanyi lagu entah apa-apa. Hmm... dalam hati mula ada tamankah? Minat melampau ini mendesak saya mengumpul semua tin susu adik-adik yang bersaiz besar. Bukan tin susu pekat, ya.

Saya tebuk bahagian bawahnya dan isi tanah. Bukan sebarang tanah. Tanah diangkut daripada tepi paya yang berjarak kira-kira 500 meter dari rumah. Saya sendiri tidak percaya, bagaimana boleh saya bergigih mengangkutnya hampir setiap hari. Semata-mata mahukan tanah yang berkualiti demi pokok mawar/ros yang disemai. Ranting-ranting mawar direndam ke dalam air sehingga terbit putik barulah boleh dialih ke bekas tin susu.

"Sekiranya mahu pokok berbunga sepanjang musim, bubuhlah baja seminggu sekali," Abah memberi tunjuk ajar. Che' yang turut membantu mengisi tanah ke dalam tin-tin susu menyokong idea Abah.

Saya mengangguk-angguk tanda faham dengan dahi berkerut. "Baja? Bagaimana mahu dapatkan baja?"

Abah tergelak. Che' terkekek-kekek. Saya keliru. Lucukah?

"Oooo tentu mahal, bukan?"

Mereka terus ketawa. Saya turut ketawa. Geli hati. Berjangkit virus tawa ini.

"Memang mahal. Tetapi, kita dapat percuma. Alhamdulillah," tambah Abah sambil menahan gelak.

"Alhamdulillah!" Sahut saya pula.